Tekst: Gijs Staverman
Dit artikel verscheen in januari 2015 in Griekse Gids Glossy nr 7
Er werd mij gevraagd om iets te schrijven als ik ooit een bezoek zou brengen aan Griekenland. Wat zou ik van het land vinden, van de mensen, de bezienswaardigheden en belangrijk, wat zou ik van het eten vinden? Nu heb ik altijd al een vooroordeel gehad over Griekenland, maar ik had het nog nooit mogen ervaren. Ik dacht bij Griekenland aan veel geld wat er betaald werd vanuit de EU. Dat je de hele dag rijst met wijnbladeren eet en dat je niets van de taal en schrijfwijze van de Grieken begrijpt. Daarnaast heb ik altijd het idee gehad dat Griekenland alleen maar eilanden zijn en dat er op het vaste land niet veel gebeurt. En wat is er nu zo mooi aan een vooroordeel? Je kunt op een gegeven moment gewoon zelf uitvinden of het klopt of niet….. dus de hoogste tijd om te zien wat al die jaren een vooroordeel is geweest!
Sinds kort kun je makkelijk met Transavia vliegen op de tweede stad van Griekenland; Thessaloniki. Een stad die belangrijk is geweest in het Byzantijns tijdperk. Zo vind je hier de White Tower en Byzantijnse musea. Zowel het Ottomaans als het Byzantijnse tijdperk is min of meer het begin van onze beschaving. Vaak denken mensen dat de Romeinen dit allemaal hebben bedacht, maar Griekenland was toch echt eerder.
Ik ga twee weken, samen met een goede vriendin, die net als ik, niets weet van Griekenland en hier ook nog nooit is geweest. Als je alle twee niets weet, is het leuk om je te laten verrassen. Het is makkelijk en snel om op deze stad te vliegen. Binnen 2,5 uur ben je er en een auto is er makkelijk te huren.
Dag 1 (dinsdag)
We komen ’s middags aan op de luchthaven van Thessaloniki, de tweede grote stad van Griekenland. Het is warm, een graad of 26, het regent een beetje en het is een uur later. Via Dirent heb ik een auto gehuurd. Op het vliegveld worden we opgewacht door iemand die ons naar het autoverhuurbedrijf brengt en waar we de auto meekrijgen. De GPS wordt ingesteld; de taal kan gelukkig in het Engels worden ingesteld, maar het invoeren van de bestemming moet toch echt in het Grieks. Het meisje bij de balie helpt ons vriendelijk en voert de bestemming in. De auto is fijn, maar er zit geen benzine in, dus we gaan op zoek naar een tankstation. Ja en dan moet je ouderwets de weg even terug zien te vinden. Dat lukt en na anderhalf uur komen we aan op onze bestemming; Athena Pallas Village. Een mooi, groot resort. De eerste ontmoeting is erg warm en vriendelijk. De kamer of liever gezegd: het huisje is eveneens groot en luxe en ligt aan een van de vier zwembaden, dat slechts toegankelijk is voor hotelgasten die, net als wij, ook in een van de 20 huisjes verblijven. We gaan lunchen: gegrilde octopus, calamari, vers brood, zeebaars en een heerlijke Griekse salade; ik ben dol op vis! In de avond eten we een gyros en een pasta en ik weet nu dat we aan de hand van de lunch en ook het diner twee fantastische weken tegemoet gaan, het was heerlijk.
Dag 2 (woensdag)
Vandaag doen we het rustig aan en blijven een dag aan het zwembad. Omdat niet alle kamers zijn volgeboekt is het heerlijk stil. Goed insmeren is zeker aan te raden. In de middag rijden we naar een ander plaatsje, Nikiti. Deze plaats heeft een gezellige boulevard langs de kust met allemaal lekkere restaurants. We kiezen voor een pasta met garnalen en een Griekse salade. Na het eten verkennen we de boulevard verder. Er zijn veel winkeltjes, het is een gezellig stadje! Je ziet veel grijparm-machines vol met prijzen en meer van dat soort speelautomaten. Er staat ook een air hockeytafel en meteen komt het kind in je los. Fanatiek spelen we een paar rondes. In de avond zorgen we dat we terug zijn in het hotel om de WK wedstrijd tegen Australië te zien. Het is niet druk in de bar aan het gemeenschappelijke zwembad, maar dat maakt het niet minder gezellig. Overdag is het in juni best wel warm, maar een vestje in de avond is wel fijn! Nederland wint!
Dag 3 (donderdag)
De dag begint bewolkt. We drinken koffie met Ivana, de “guest relations officer” van het hotel. Ze kan veel vertellen over Griekenland en over de plek waar wij ons bevinden; Sithonia. Deze plek ligt in het noorden van Griekenland en is te herkennen aan drie ‘vingers’. Sithonia, de middelste, is herkenbaar aan de vele olijfbomen en de mooie natuur. Alexander de Grote en zijn leger aten zoveel olijven en spuugden de pitten uit en zo zijn er duizenden olijfbomen ontstaan. Kassandra is de eerste ‘vinger’ en staat meer bekend om de uitgaansgelegenheden. Ivana verzekert ons dat wij voor de juiste plek hebben gekozen omdat Sithonia veel rustiger is. De derde ‘vinger’ Athos heeft een interessant verhaal. Dit is net als Vaticaanstad een land in een land. Hier staan twintig kloosters waar alleen monniken leven. Vrouwen zijn ten strengste verboden op Athos. Alles wat ook maar een beetje afleiding geeft is verboden, dus ook geiten zijn niet welkom. Als man kan je een visum aanvragen en verblijven in een van de kloosters. Je schijnt er herboren van terug te komen na een verblijf op Athos. Een sober bestaan voor een paar dagen, geen tv, geen wi-fi, niet naar het strand en zeker geen restaurants. Ik twijfel nog. In de middag regent het hard en is er zelfs onweer. Dit is overigens de enige dag met slecht weer. We gaan naar een ander stadje, Neos Marmaras. Na het Ottomaans tijdperk werden er veel nieuwe steden gesticht en om aan te geven dat het een nieuwe stad betrof, werd ‘neos’ aan de naam toegevoegd. Neos Marmaras is een leuk stadje aan de kust met veel winkeltjes vol leuke souvenirs. ’s Avonds krijgen we een rondleiding door het oud historisch museum, dat zich in het hotel bevindt. Hier krijg je een duidelijk beeld hoe arbeiders vroeger op het land werkten, hoe kleding werd gemaakt en op welke manier eten bereid werd. Alles staat los in plaats van in vitrinekasten. Ik vraag of dat zomaar kan, wordt er niks gestolen? Er wordt gelachen en gezegd dat ik waarschijnlijk te Nederlands denk.
Dag 4 (vrijdag)
Het is weer warm en de wolken zijn verdwenen. Het belooft een zonnige dag te worden en ik ben dus weer aan het zwembad te vinden. Het hotel heeft ook een strand, alleen moet je hier opletten voor de vele kiezelsteentjes. In de middag rijden we naar Nikiti om aan het strand te lunchen. We kiezen voor een plateau vol verschillende vissoorten met o.a. scampi´s, sardientjes en mosselen en heerlijke met kaas gevulde champignons. In de namiddag hebben we een massage. Dat is iets wat ik altijd doe wanneer ik in het buitenland in een hotel verblijf. Aan de hand daarvan beoordeel ik de kwaliteit van het hele hotel. Een vreemde gewoonte omdat het verschillende organisaties zijn, maar toch. Het hotel heeft een mooie spa met verwarmd zwembad, sauna, stoombad en waar verschillende behandelingen te boeken zijn. De massage is uitstekend en ik ben uitgerust. Op de vrijdagen wordt er altijd een ‘Griekse avond’ georganiseerd. Er wordt Griekse muziek gedraaid en er zijn dansers voor het entertainment. Ook is er een groot buffet vol traditionele Griekse lekkernijen. De avond is wat toeristisch, dus we blijven niet lang.
De kaart / landkaart van Chalkidiki
Dag 5 (zaterdag)
Vandaag gaan we naar Thessaloniki. Om te shoppen, maar ook om te kijken naar de Gaypride daar. Onderweg naar de stad nemen het we het uitzicht in ons op, Thessaloniki is leuk en Griekenland is echt mooi! We beginnen bij Cosmos, een groot warenhuis. Daarna gaan wij de binnenstad in en beginnen met een uitgebreide lunch. Thessaloniki heeft meer dan voldoende keuze uit eettentjes. We komen terecht op een gezellig plein met allemaal kroegen, restaurants, bars en overal zitten Grieken. Dat zegt ons genoeg en wij kiezen ook een tafeltje uit. Het wordt een uitgebreide lunch, de tafel staat vol: gyros, octopus, salade, souvlaki, en een soort van patatas bravas, maar dan met een Griekse bereidingswijze met een saus van feta. Uiteraard drinken we daar Grieks bier, Mythos, bij. Wat een geweldige lunch, ik wil hier blijven! Na de lunch lopen wij langs de kust richting the White Tower, een van de bezienswaardigheden van de stad. Het stamt nog uit het Byzantijns tijdperk. Bijzonder om te zien! Op het plein van de White Tower wordt feest gevierd, Gaypride. We krijgen een ballon en er heerst een open sfeer. Er wordt muziek gedraaid en er staan veel kraampjes waar je informatie kan verkrijgen. Het is vrij ingetogen, niet zo uitbundig met optochten zoals we die in Amsterdam kennen.
Dag 6 (zondag)
Vandaag rusten we lekker uit aan en in het zwembad.
Het wordt steeds warmer nu juli dichterbij komt. Het zwembad heeft een bar waar je van alles kunt bestellen. Wordt gebracht ook, heel fijn; gewoon luxe zonder gedoe. Van Ivana krijgen we te horen dat ze wat verrassingen en activiteiten voor ons heeft bedacht voor de komende week. In de avond eten we weer in de Taverna, daarna gaan we naar de bar aan het zwembad. Er is een Spaanse avond. Er is een mannelijke danser die de vrouwelijke hotelgasten ten dans vraagt. Leuk, maar ongedwongen. We genieten van een goed glas wijn en een cocktail.
Dag 7 (maandag)
Op onze zevende dag gaan we terug naar Neos Marmaras, de omstandigheden qua weer zijn vele malen beter dan bij het eerste bezoek aan het stadje. Het is echt warm, heet zelfs. We lunchen aan de kust. Vandaag maar eens authentiek Grieks eten proberen; Mousaka en Gyros en weer is het raak! Ik merk dat ik verliefd ben geworden op het Griekse eten. Neos Marmaras heeft veel winkeltjes! Je kunt hier los op alle souvenirs, maar ze hebben ook veel sierradenwinkels en je vindt er ook kleding. De espresso is trouwens ook erg goed! De vele souvenirs zijn gericht op de beroemde ‘Halkidiki’ olijven. Halkidiki is de streek waar wij zijn en de provincie van Kassandra, Sithonia en Athos. De zwarte olijven zijn zelfs zo beroemd dat ze zelfs worden genoemd in een scène van de film “The Wolf of Wallstreet”! Iedereen vertelt dit erbij als je er een paar wil kopen. Ze zijn ook erg lekker. Er zijn ook veel andere dingen te vinden die van olijven worden gemaakt. Denk maar aan een enorme selectie aan olijfolie, crèmes voor je gezicht, handen en huid, haarolie en zeepjes. Puur natuur en heel handig. Neos Marmaras is een leuk idyllisch stadje, met de auto rijd je heuveltje op en heuveltje af. In de avond eten we samen met Voula, de marketing manager van het hotel, en Ivana. We gaan naar Nikiti en komen terecht bij een uitstekend restaurant aan zee. Er wordt ons gevraagd of we van vis houden, knikken beiden enthousiast ja en de eigenaar, Apostolos, stelt een geweldig menu samen. Wederom genieten we van alles wat er op tafel komt: salade, mosselen, feta in filodeeg met honing en dan de kritharaki. Dit is een soort van Griekse pasta, vergelijkbaar met risotto met allemaal verschillende schaaldieren. Tijdens het eten komt Apostolos nog even vertellen dat Nederland de wedstrijd tegen Chili heeft gewonnen, heel attent! Na het eten drinken we wat in een ander hotel, van dezelfde keten, dat ook in Nikiti staat, Lily-Ann Village. Daarna keren we terug naar ‘ons’ eigen hotel.
Dag 8 (dinsdag)
Het zwembad ligt er steeds zo lekker bij, maar we willen nu ook graag de Griekse stranden ontdekken! Tijdens het diner van de vorige avond vragen we wat tips over de stranden. Met de tip over zandstrand Karidi beach gaan we richting Athos op zoek naar het strand. We treffen een prachtig strand, inderdaad met zand in plaats van kiezels. Het is er rotsachtig, en beeldschoon. Met mijn camera probeer ik de mooiste plekken te fotograferen. Wat je ook dan meteen ziet, is dat Grieken niet zo netjes omgaan met hun omgeving. Op veel plekken gooien mensen hun afval weg, jammer. We rijden terug richting Sithonia op zoek naar snorkelsets. Via Neos Marmaras, waar we een tussenstop maken. Hier vind ik een sieradenwinkel waar ze ook de beroemde iconen verkopen, iets waar ik naar op zoek was. Het zijn handgemaakte bordjes, geschilderd door de monniken op Athos op traditionele wijze. Met verschillende Christelijke afbeeldingen allemaal gebaseerd op ouderwetse Byzantijnse iconen.
Dag 9 (woensdag)
Vandaag kiezen we weer een voor dagje Thessaloniki. We gaan al vroeg op pad. Net als in Spanje zijn in Griekenland in de middag veel winkels gesloten waarna ze in de namiddag weer open gaan. Ook Grieken doen een lang middagdutje. Het is dan ook gewoon overal te warm. We zien veel winkels, leuk ook! We shoppen wat hier en daar. We komen aan bij de White Tower. Ooit gebouwd ter verdediging van de stad aan de haven en later in gebruik genomen als gevangenis. De toren is nu een museum en tevens een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. We beklimmen hem en zien hoe de gevangenen daar vroeger hebben vast gezeten. Eenmaal bovenop, na best een lange klim, word je beloond met een adembenemend uitzicht, over de kust, maar ook over de stad. Omdat het natuurlijk een toren is, kun je ‘m helemaal rond lopen. Bij een leuke lunchroom kiezen we voor een hamburger en een pita falafel. Op de terugweg horen we de Common Linnets op de radio! Erg bijzonder. Op de weg terug parkeren we de auto langs de weg bij een houten huisje om naar de zonsondergang te kijken. Vanaf dit punt werkelijk prachtig om te zien. Er zijn meer mensen en het is een bijzonder moment.
Dag 10 (donderdag)
De zoektocht naar de snorkelsets was niet voor niets! Vandaag gaan we varen, een boottocht langs de kustlijn van de baai van Sithonia. Dat was de verrassing. We moeten vroeg op en worden met een busje naar de haven van Nikiti gereden. In de bus zit een gezin uit Servië. We gaan met z’n allen de boot op, de Sortiris. Een vader en een zoon die dagtripjes organiseren. Ivana en Katerina, dames van het hotel wachten ons aan boord op. We varen weg en er wordt ontbijt voor ons gemaakt; wentelteefjes. Ik krijg een traditionele Griekse kop koffie en ik als koffieleut kijk hier naar uit, maar dit bakkie is toch niet mijn ding. Het is een slap drankje en het smaakt naar modder met water. Gelukkig is er ook water aan boord. We varen langs het hotel, leggen hier ook even aan voor een verfrissende duik en gaan weer verder, richting Neos Marmaras. Hier gaan we van de boot af en krijgen de tijd om het stadje te verkennen. Voor ons bekend terrein! We vinden een air-hockey tafel en het is weer game-on! Terug naar de boot. We varen verder en zien Porto Karras, een beroemd hotel. Vladimir Poetin verbleef daar ooit. Hij kwam met de helikopter aan, landde in de tuin van de hoteleigenaar en sliep uiteindelijk bij hem thuis in plaats van in het hotel. Wellicht kenden ze elkaar. We hebben het naar onze zin op de boot, het weer is goed, het gezelschap nog beter. We komen aan bij een baai, het is prachtig. Hier leggen we weer aan. Het jongetje neemt als eerste een duik en komt al snel terug met een zee-egel. Daarna volgt de rest, ik ook. Het water is warm en helder. Er zijn veel vissen te zien. Wanneer ik weer aan boord kom staat er een barbecue aan vol met lekkers. Achter aan boord is een tafel gedekt en er staat muziek aan. Het is echt gezellig. Sommigen van ons liggen nog in het water en ik neem zelf ook een duik. Uiteindelijk zijn we allemaal terug aan boord en zitten rondom de tafel. We drinken biertjes en ook tsipouro, een Griekse brandewijn, erg sterk, wat aangelengd wordt met een beetje water. De tafel staat vol met eten: octopus, gegrilde groenten, salade, brood, een soort saus van viskuit, gerookte vis en een mossel in deeg. Het is allemaal erg lekker. We krijgen te horen dat de zee-egel eetbaar is en we eten een soort gele oester, de Stridia. De kapitein gaat op zoek naar nog een paar zodat we het allemaal kunnen proeven. Iedereen doet z’n ding, zonnen op het dek, zwemmen, drinken, kletsen; er hangt een goede sfeer. De tafel wordt gereed gemaakt voor het volgende; een schaal vol verschillende soorten vlees en een bak met de lekkerste friet die ik ooit gegeten heb. Het was weer uitstekend! Het lukte trouwens ook met de zeeegels en ik had het niet verwacht, maar die waren verbazend lekker! We leren elkaar te proosten op z’n Grieks, Servisch en dus ook Nederlands. Respectievelijk: Jamas! Zjiveli! En natuurlijk, Proost! We gaan terug. Op het voordek doen de kinderen een Griekse dans die ze geleerd hadden tijdens de Griekse avond in het hotel. Iedereen danst mee. Het is een onvergetelijke dag. Terug in de haven van Nikiti staat de bus klaar om ons naar het hotel te brengen.
Dag 11 (vrijdag)
Nu de twee weken bijna om zijn willen we zoveel mogelijk relaxen. We gaan naar een strand, dat vrij dicht bij ons hotel ligt, Mangobeach. Een lekker zandstrand met bedjes, parasols en lekkere loungemuziek. Het is er druk. Eigenlijk te druk en we gaan terug naar het zwembad met de belofte om hier zeker nog een keer terug te komen. In de avond gaan we weer eten in Nikiti in ons favoriete restaurant. De kritharaki die ons maandag zo goed bevallen was, bestellen we weer, daarnaast een schotel gegrilde vis. Na het eten lopen we richting zee om weer een zonsondergang te bekijken. Daarna struinen we de boulevard af. Het is levendig, druk, winkeltjes zijn geopend. Er hangt een fijne sfeer. Er zijn nog opvallend veel kinderen op.
Dag 12 (zaterdag)
Vandaag gaan we op pad met Voula en ook de hoteleigenaar mister Babis. We moeten weer vroeg op en gaan richting Athos. In de stad aangekomen zien we een monnik! Heel bijzonder om te zien. Uiteindelijk komen we terecht bij een hotel en onderdeel van het hotel is het adventure centre. Hier is dan de tweede verrassing, we gaan kajakken, op zee! Ik vind dat best spannend, maar ik ga ervoor. We kiezen voor een gezamenlijke kajak en pakken alle materialen en leggen ze half in het water. De instructeur vraagt of ik er alvast in wil zitten om de beweging alvast geïnstrueerd te krijgen. Ik moet heel hard lachen want ik ben te lang en pas er dus niet in! Omdat het kajakken niet door kan gaan, gaan we suppen op zee. Dat is staand peddelen op een grote surfplank. Na een paar keer vallen en weer opstaan vind ik wat meer balans en leer ik een stukje te suppen. Ik ben daar niet zo goed in, gelukkig kun je veel en vaak vallen in het aangenaam warme en ondiepe water. We drinken wat met de mensen van het adventure centre en we gaan weer op pad. We zijn in de buurt van Aristoteles park, dus er wordt gevraagd of we dat willen zien. Natuurlijk willen we dat en een kwartier later komen we aan. Het is een mooi groot park met alle ontdekkingen die door de filosoof gedaan zijn. In het park kom je verschillende objecten tegen waaronder de beroemde zonnewijzer en Newton´s Cradle. Het is een mooi park en het café dat erbij hoort biedt mooi uitzicht op de omgeving daar. Na het bezoek aan het park gaan we lunchen op een boerderij. Deze boerderij is bijzonder want hier komen alle ingrediënten vandaan die gebruikt worden in het hotel. Alles is vers en onbespoten. Hier gaan we eerst langs alle dieren en voeren we wat geiten. Eenmaal aan tafel komen er weer allerlei lekkere gerechten langs: een soort van gefrituurde kaas met sesam, wat vleesgerechtjes, vis, courgette in een tempuradeeg, brood, salade en een goede Griekse wijn. We leren dat het noorden van Griekenland meer bekend staat om de vis en dat er in het zuiden meer vlees wordt gegeten. Ook hebben we vragen over het alfabet, dat bestaat uit 24 karakters. We leren woorden schrijven en mijn Griekse naam is blijkbaar Xaìs. Op de terugweg vertelt mister Babis een grappig verhaal: de wegen zijn heel vaak opgebroken. Het is een bekend Grieks probleem. Dit komt omdat de wegen eerst worden aangelegd. Eenmaal klaar worden er pas leidingen aangelegd voor water en telefonie. Dan worden de net aangelegde wegen weer opengebroken en duurt alles minstens twee keer zo lang. Er worden geen afspraken gemaakt tussen de verschillende bedrijven die dit aanleggen en doen. Zo is het altijd geweest en het zal waarschijnlijk nooit veranderen. Laten we het maar houden op werkverschaffing!
Dag 13 (zondag) cruise naar Athos met Ivana
Weer een dag vroeg op! Vandaag gaan we samen met Ivana op een cruise om de kloosters van Athos te kunnen bekijken. We rijden naar de haven en zien daar een groot schip dat een beetje aan doet als een piratenschip. Het schip heeft meerdere lagen en we zoeken een plekje uit. Het is druk. Er is een grote bar aan boord. We varen uit en
na een half uurtje is er ineens een piraat aan boord die met iedereen op de foto gaat. Deze kun je later op een sleutelhanger kopen. Erg toeristisch. De informatie die wordt gegeven is in drie talen: Grieks, Engels en Duits. We varen langs wat kloosters, interessant om te zien, maar erg dichtbij kom je niet. We krijgen van de kapitein een verrekijker en hier zie je ineens heel veel meer mee, leuk! Er zijn in totaal twintig kloosters; zeventien Griekse, een Russisch, een Bulgaars en een Servisch klooster. We zien er een stuk of zes. Heel mooi! Zoals al eerder gezegd zijn vrouwen op Athos niet welkom, dit wordt zelfs doorgetrokken tot de dieren, alleen dieren met het mannelijk geslacht zal je er vinden. Dit met uitzondering van kippen. De monniken hebben namelijk eierdooiers nodig om de iconen te kunnen beschilderen. We leggen aan bij een stad. Iedereen gaat hier van de boot af. Mensen van allerlei cafeetjes proberen ons naar binnen te lokken met: ‘hamburgers, hot dogs, pizza’ etc. Wij lachen en lopen de cafés vrolijk voorbij. Wij zijn in Griekenland én met een kenner, dus natuurlijk kiezen wij niet voor een hamburger. Ivana brengt ons naar een restaurant dat zich in een zijstraat bevindt en waar bijna geen toeristen zitten. Dat is overal in de wereld de truc! Ga altijd eten waar local’s eten, dan weet je dat het goed is. Zij doet de bestelling. Al snel staat de tafel vol: octopus, calamari, mosselen, salade, champignons en aardappeltjes, heel lekkere aardappeltjes! Trouwens alles was erg lekker. Daarnaast ook weer een goede fles wijn en fantastisch gezelschap. Ik ben gelukkig! Terug op de boot kletsen we wat af. Ivana vertelt dat het heel normaal is dat als je trouwt en kinderen krijgt, het kind traditiegetrouw de naam van de grootouders krijgt, als eerste naam! Daarom is er niet zoveel verscheidenheid in Griekse namen en heten ze vaak: Nikos, Ioannis en Jorgos. Op onze beurt vertellen we over de vrijheid van Amsterdam. Terug in de haven, in de bus en weer in het hotel. We maken ons klaar voor de wedstrijd, Nederland speelt weer, tegen Mexico nu. We merken op dat er een Nederlands gezin in het hotel is gekomen. Sithonia is blijkbaar niet zo een populaire plek onder Nederlanders. Wel onder de Duitsers, Engelsen en natuurlijk mensen van de Balkan.
Dag 14 (donderdag)
Onze laatste dag. We gaan terug naar Mangobeach en relaxen daar heel de middag. De twee weken zijn echt voorbij gevlogen. We vragen Ivana en Voula of ze nog wat met ons willen drinken op onze laatste avond. We zijn zo hartverwarmend onthaald en hebben echt een fijne tijd gehad en kunnen natuurlijk niet weg zonder een bedankje. We zoeken een mooie fles wijn uit en stellen een bos bloemen samen. Bij de bloemist kunnen we niet pinnen en we hebben maar een bepaald bedrag in cash op zak. Dit geven we ook aan, maar dit werd niet helemaal begrepen. We hadden niet genoeg, maar kregen de bos toch mee! Zo lief! Natuurlijk zijn we de volgende ochtend terug gereden om het resterende bedrag alsnog te betalen, maar dit geeft aan hoe de Grieken zijn, vol vertrouwen! Met Voula en Ivana drinken we wat cocktails en bespreken we de twee weken. Wij willen helemaal niet terug en zij willen niet dat we gaan! Voor de laatste keer gaan we naar Yoasa Blue, ons favoriete visrestaurant in Nikiti.
Dag 15 (vrijdag)
Vandaag gaan we terug. We hebben een middagvlucht. Dus we hebben tijd om nog lekker te ontbijten. We kiezen voor de taverna. Ontbijten kun je in het hotel op twee manieren: met een buffet met alles wat je je kunt voorstellen, van wentelteefjes en pannenkoeken, tot eitjes, croissants, vers fruit, gebakjes, broodsoorten, yoghurts, en ga zo maar door. In de twee weken hebben we vaak gekozen voor dit ontbijtbuffet, maar op de laatste dag wilden we absoluut afsluiten met de taverna, waar we overigens ook vaker voor kozen. Hier krijg je een mooi plateau met allemaal lekkere dingetjes, je kunt je eigen eieren samenstellen en je zit buiten aan het zwembad. We ontbijten en pakken dan de laatste dingen in. Later ontmoeten we Ivana voor een kop koffie en daarna ook Voula en mister Babis. We nemen afscheid, voor nu dan; we willen zeker terug komen.
Voordat we naar de kamer gaan, gaan we nog snel naar het ontbijtbuffet. Niet voor nog wat broodjes to go, maar voor een knuffel aan Katerina, met wie we zo een leuke tijd op de boot hadden gehad. In de auto rijden we langzaam weg, bijna geëmotioneerd. Het is echt een bijzondere tijd geweest! We rijden via Nikiti richting Thessaloniki langs de kustlijn. De radio staat aan, ik snuif de Griekse lucht op, geniet van het mooie uitzicht en ben blij met deze mooie eerste ervaring van Griekenland en weet zeker dat dit niet de laatste is geweest!
Terugkijkend heb ik echt een mooie tijd beleefd in Griekenland. Ik heb natuurlijk nog lang niet alles van Griekenland gezien, want het heeft zoveel meer te bieden, maar uit ervaring kan ik nu vertellen dat het een prachtig land is. Ik dacht dat het alleen uit eilanden bestond, maar het vasteland, met de prachtige kustlijn is zeker de moeite waard, meer dan zelfs! De mensen zijn ontzettend vriendelijk en ook behulpzaam en hardwerkend! Volgens mij heb ik nu wel duidelijk kunnen maken dat de Grieken een breder repertoire in de keuken hebben dan de dolma’s en olijven, wat ik in de eerste instantie dacht. Ik ben echt dol op Grieks eten. Terug in Nederland ben ik zelfs op zoek gegaan naar een Griekse traiteur om nog een beetje te kunnen nagenieten. Deze heb ik in Amsterdam ook gevonden!
Meer informatie over Chalkidiki vindt u op:
www.grieksegids.nl/macedonie/chalkidiki.php en op www.grieksegids.nl/macedonie/chalkidiki.php
Bekijk ons filmpje over Noordwest macedonie op: https://www.grieksegids.tv/film-video/videofilm-west-centraal-macedonie.php
Meer informatie over Macedonië vindt u op:
www.grieksegids.nl/macedonie
www.grieksegids.be/macedonie
Met dank aan :
- Hotel Athena Pallas Village - Acrotel Chalkidiki www.acrotel.gr
- Dirent a car, zie www.direntacar.gr